محتوا
آ عذرخواهی این نوعی روایت است که با هدف انتقال آموزه های اخلاقی نوشته می شود یا مربوط می شود. این داستان ها در قرون وسطی در شرق بوجود آمده اند و همان هدف افسانه را دارند اما بر خلاف آن ، شخصیت های آنها مردم هستند (و نه حیوانات مانند افسانه ها یا افسانه ها).
- همچنین نگاه کنید به: داستان کوتاه
خصوصیات عذرخواه
- آنها معمولاً به نثر نوشته می شوند.
- ماهیت توضیحی دارند و طول متوسط یا گسترده دارند.
- آنها از زبان فنی یا رسمی استفاده نمی کنند.
- آنها از داستانهایی استفاده می کنند که شبیه وقایع واقعی است.
- آنها داستان های خارق العاده ای نیستند اما واقعیت های آنها معتبر و روزمره هستند.
- هدف آن ترک آموزش اخلاقی و بهبود خودشناسی و بازتاب خواننده یا شنونده است.
نمونه هایی از عذرخواهی ها
- پیرمرد و اتاق جدید
داستان می گوید که پیرمردی که به پناهندگی ، خانه جدیدش رسید ، تازه بیوه شده بود. در حالی که مسئول پذیرش او را از راحتی اتاقش و منظره ای که در آن اتاق داشت آگاه کرد ، پیرمرد با نگاهی خالی چند ثانیه ایستاد و سپس فریاد زد: "من اتاق جدیدم را واقعاً دوست دارم."
پیش از اظهار نظر پیرمرد ، پذیرنده گفت: "آقا ، صبر کنید ، چند دقیقه دیگر اتاق شما را به شما نشان می دهم. در آنجا می توانید ارزیابی کنید که آیا دوست دارید یا نه." اما پیرمرد سریع پاسخ داد: «این هیچ ارتباطی با آن ندارد. مهم نیست که اتاق جدید من چگونه است ، من قبلاً تصمیم گرفتم که اتاق جدیدم را دوست داشته باشم. خوشبختی از قبل انتخاب می شود. اینکه اتاقم را دوست دارم یا نه به مبلمان یا دکوراسیون بستگی ندارد ، بلکه به چگونگی تصمیم من برای دیدن آن بستگی دارد. من قبلاً تصمیم گرفتم که اتاق جدیدم مرا راضی کند. این تصمیمی است که هر روز صبح هنگام برخاستن می گیرم. "
- جهانگرد و انسان خردمند
در قرن گذشته یک جهانگرد برای دیدار با پیرمرد فرزانه ای که در آنجا زندگی می کرد به دیدار قاهره در مصر رفت.
گردشگر با ورود به خانه اش متوجه عدم وجود مبلمان شد ، او در یک اتاق کوچک بسیار ساده زندگی می کرد که فقط چند کتاب ، میز ، تخت و نیمکت کوچک در آن بود.
جهانگردان از در اختیار داشتن وسایل محدود خود متعجب شده بود. از گردشگر پرسید: "مبلمان شما کجاست؟" حکیم پاسخ داد: "و مال تو کجاست؟" گردشگر حتی بیشتر متحیر شد و گفت: "مبلمان من؟ اما من تازه از آنجا عبور می کنم." حکیم پاسخ داد: "من هم" و افزود: زندگی زمینی فقط موقتی است اما بسیاری از مردم طوری زندگی می کنند که گویی قرار است برای همیشه در اینجا بمانند و خوشبختی را فراموش کنند.
- سلطان و دهقان
داستان از این قرار است که یک سلطان در حال ترک مرزهای کاخ خود بود و هنگام عبور از مزرعه با پیرمردی روبرو شد که درخت خرما می کاشت. سلطان به او گفت: "اوه پیرمرد ، تو چقدر نادان هستی! آیا نمی بینی سالها طول می کشد تا درخت خرما به ثمر برسد و زندگی تو در غروب خورشید است؟" پیرمرد با مهربانی به او نگاه کرد و گفت: "اوه سلطان! ما کاشتیم و خوردیم. بگذارید برای آنها بکاریم تا آنها را بخورند." سلطان که با خرد پیرمرد روبرو شد ، متعجب ، بعنوان سپاسگزاری چند سکه طلا به او تحویل داد. پیرمرد کمی خم شد و سپس گفت: "دیده ای؟ این درخت خرما چقدر زود بارور شد!"
دنبال کنید با:
- داستان های کوتاه
- افسانه های شهری
- افسانه های ترسناک
