محتوا
آ رهبر مستبد یا خودکامه یا اقتدارگرا رهبر یک گروه انسانی ، ملت یا جامعه است که اختیارات برای تصدی کامل تصمیم گیری ، نظم و جهت دهی مطلق اعطا می شونداز مجموعه، از طریق یک فرمان منحصر به فرد و بی چون و چرا ، غالباً در تسلط ناپذیر مصادیق قدرت پایدار است. در سیاست ، رهبران اقتدارگرا خوانده می شوند خودکامه یا دیکتاتور.
در این معنا، استبداد الگویی از دولت خواهد بود که تمام قدرتهای عمومی را در اختیار یک فرد واحد قرار می دهد و تمام توانایی تصمیم گیری ، حتی زمانی که مغایر منافع مردم باشد یا از هوی و هوس یا منافع شخصی رهبر پیروی کنند. به طور کلی ، این نوع رژیم ها با زور ایجاد می شوند.
این ممکن است به عنوان الگویی از رژیم مخالف رژیم دموکراتیک در نظر گرفته شود ، که در آن اکثریت نمایندگان خود را برای هدایت جامعه انتخاب می کنند و ابزارهایی برای کنترل ، نظارت یا قطع این قدرت وجود دارد. در یک خودکامگی ، قدرت اجازه زیر سوال بردن اراده رهبر را نمی دهد.
پادشاهان مطلق گرا ، دیکتاتورهای هر نشانه سیاسی و سران مستبد برخی باندهای جنایتکار می توانند نمونه های خوبی در این زمینه باشند.
خصوصیات یک رهبر خودکامه
خودکامه ها به طور کلی به شرح زیر مشخص می شوند:
- آنها کاریزماتیک هستند و به نفع یک نیاز جمعی فرض شده در قدرت ایستاده اند.
- آنها تمام قدرت تصمیم گیری را در اختیار دارند و آن را به زور (قانونی ، نظامی ، اقتصادی یا حتی فیزیکی) به دیگران تحمیل می كنند.
- آنها اجازه س questionال از اقتدار خود را نمی دهند و بلافاصله همه اشکال مخالفت یا انتقاد را تحریم می کنند.
- آنها تمایل به پارانویا را نشان می دهند و از هر طریق به قدرت می چسبند.
- آنها به خود انتقادی یا شناختی داده نمی شوند ، اما آنها همیشه خود را مناسب ترین یا راحت ترین فرد برای راهنمایی دیگران می دانند.
- او برای حفظ نظم خاص ، زیردستان خود را تهدید ، مجازات و آزار می دهد.
رهبری خودکامه در دنیای تجارت
غالباً در دنیای شرکت ها ، مدل های خودکامه رهبری مورد تردید قرار می گیرند که موجب فدا شدن آزادی های فردی به نفع نظم دقیق تر یا اثربخشی بیشتر است.
در حقیقت، بین زبان "رئیس" و "رهبر" در زبان تجاری تمایز قائل می شوند براساس نزدیکی آنها با پرسنل عادی ، نفوذپذیری آنها نسبت به ایده های جدید ، برخورد افقی و توانایی آنها برای الهام بخشیدن به جای ترساندن زیردستان است.
نمونه هایی از رهبران خودکامه
- آدولفو هیتلر. شاید رهبر استبدادی متعالی ، او یکی از شوم ترین شخصیت های تاریخ بشریت ، رهبر نازیسم و مجری یکی از مخرب ترین و سازمان یافته ترین ایدئولوژی های نژادپرستانه پیرامون نسل کشی در همه زمان ها باشد. از زمان به قدرت رسیدن حزب کارگران آلمان ناسیونال سوسیالیست آلمان (NSDAP) در سال 1934 ، حاکمیت هیتلر بر امپراتوری آلمان در آن زمان (سلطنت III رایش) خودسر بود فیرر (راهنما) با اختیارات اختیارات برای هدایت کشور بر اساس میل خود. این امر آلمان را به آغاز جنگ جهانی دوم سوق داد که در پایان آن هیتلر خودکشی کرد.
- فیدل کاسترو. یکی از محبوب ترین و متناقض ترین نمادهای سیاسی در قاره آمریکای لاتین است که توسط چپ انقلابی به عنوان سمبل مبارزه با امپریالیسم آمریکای شمالی مورد ستایش قرار گرفت. کاسترو یک چریک انقلابی چپ را علیه دیکتاتور وقت کوبا ، فولگنسیو باتیستا رهبری کرد. این واقعه به انقلاب کوبا معروف بود و حزب کمونیست کوبا را از زمان پیروزی وی در سال 1959 تا 2011 ، تحت اختیار تنها و منحصر به فرد فیدل ، به قدرت رساند.، هنگامی که او برادرش رائول را به قدرت ترک کرد. در طول دولت وی ، جامعه کوبا کاملاً دگرگون شد و اعدامها ، آزارها و تبعیدهای اجباری انجام شد.
- مارکوس پرز خیمنز. وی که یک نظامی و دیکتاتور ونزوئلا بود ، از سال 1952 تا 1958 بر ونزوئلا حکمرانی کرد ، پس از کودتای نظامی که وی در آن زمام امور را در دست گرفت ، رئیس جمهور منتخب قانونی ، رومولو گالگوس ، نویسنده را آواره کرد. دولت مستبد وی علی رغم آزار و شکنجه ، شکنجه و ترورهایی که مخالفان سیاسی خود را تحت فشار خود قرار داد ، برش مدرنیزه ای داشت و با هدر رفتن بنزین نفت همراه بود.. وی سرانجام در میان اعتراضات عمومی و کودتایی که او را مجبور به تبعید در جمهوری دومنیکن و سپس در فرانکو اسپانیا کرد ، از مقام خود برکنار شد.
- رابرت موگابه سیاستمدار و نظامی زیمبابوه ، رئیس دولت کشورش از 1987 تا به امروز. روی کار آمدن وی پس از استقلال زیمبابوه ، که در آن به عنوان یک قهرمان ملی شرکت داشت ، افتتاح شد یک دولت سرکوب خشونت آمیز علیه بدخواهان خود ، دستکاری های متقلبانه در دموکراسی و خزانه داری عمومی ، که کشور را در یک بحران مالی فرو برد. وی همچنین متهم شد که مغز قتل عام قومی است که بین سالهای 1980 و 1987 اتفاق افتاد و باعث کشته شدن 20،000 شهروند ندبله یا ماتابله شد.
- فرانسیسکو فرانکو. ارتش و دیکتاتور اسپانیا ، کودتای وی در سال 1936 جمهوری دوم اسپانیا را خاتمه داد و جنگ داخلی خونین اسپانیا را آغاز کرد (1939-1936) ، در آن پایان خود فرانکو مسئولیت "Caudillo de España" را تا زمان مرگ در 1975 به عهده گرفت. وی در دوران تصدی خود یک رئیس دولت مطلق و مستبد بود و مسئول اعدامها ، آزارها ، اردوگاه های کار اجباری و اتحاد با نازیسم آلمان و دیگر رژیم های فاشیست اروپا بود.
- رافائل لئونیداس تروخیلو. وی با نام مستعار "ال جف" یا "ال خیر" ، یک نظامی دومنیکن بود که به مدت 31 سال ، چه به طور مستقیم و چه از طریق روسای جمهور دست نشانده ، با مشت آهنین جزیره را اداره کرد. این دوره از تاریخ سیاسی این کشور به ال تروژیلاتو معروف است و بدون شک یکی از تاریک ترین و سخت ترین دیکتاتوری های آمریکای لاتین است.. دولت وی ضد کمونیست ، سرکوبگر ، تقریباً آزادی های مدنی موجود و نقض مداوم حقوق بشر ، و فرقه ای برجسته از شخصیت کاودیلو بود.
- خورخه رافائل ویدلا. ارتش و دیکتاتور آرژانتین ، به قدرت رسیدن آنها در سال 1976 محصول کودتای نظامی بود که دولت ایزابل مارتینز دو پرون رئیس جمهور وقت را سرنگون کرد و یک حکومت نظامی را در قدرت نصب کرد ، بدین ترتیب دوره ناخوشایند روند ساماندهی ملی آغاز شد ، که طی آن هزاران نفر ناپدید ، ربوده شدند ، شکنجه شدند ، کشته شدند و بی رحمانه مورد آزار و اذیت قرار گرفتند.. ویدلا بین 1976 و 1981 رئیس جمهور بود ، اگرچه دیکتاتوری بعد از فاجعه نظامی و انسانی که در جنگ مالویناس علیه انگلیس بود ، تا سال 1983 سقوط نمی کرد.
- آناستازيو سوموزا دبيل. دیکتاتور ، مرد نظامی و تاجر نیکاراگوئه در سال 1925 در نیکاراگوئه متولد شد و در سال 1980 در آسونسیون ، پاراگوئه ترور شد. وی بین 1967 و 1972 و سپس بین 1974 و 1979 ریاست کشور خود را بر عهده داشت ، حفظ حتی در دوره مداخله شدیدترین و مطلق ترین کنترل کشور به عنوان مدیر گارد ملی. وی آخرین نفر از یک خانواده خودکامه بود که انقلاب ساندیستی را به سختی سرکوب کرد. وی که صاحب بیش از سی شرکت در داخل و خارج نیکاراگوئه بود ، از سمت خود استعفا داد و به تبعید رفت و در آنجا توسط یک کماندوی انقلابی ترور شد.
- مائو تسه تونگ وی که مائو تسه تونگ نام داشت ، پس از پیروزی در جنگ داخلی و اعلام جمهوری خلق چین که تا زمان مرگش در سال 1976 بر آن حکومت می کرد ، در زمان به دست گرفتن قدرت بر کل کشور در سال 1949 ، مدیر ارشد حزب کمونیست چین بود. دولت او مارکسیست-لنینیست بود با اصلاحات عمیق و خشن ایدئولوژیک و اجتماعی که در زمان او بسیار بحث برانگیز بود و پیرامون شخصیت او فرقه ای شدید ایجاد کرد..
- مارگارت تاچر. به اصطلاح "بانوی آهنین" ، با توجه به كنترل دقیق وی بر طرح های این كشور ، اولین زنی بود كه در سال 1979 به نخست وزیری انگلیس برگزیده شد ، سمتی كه تا سال 1990 در آن سمت بود. دولت محافظه کار و خصوصی سازی او با بدخواهان خود سخت گیر بود ، اگرچه در محدوده دموکراسی بود. در دوران تصدی وی ، تحول بنیادی انگلیس انجام شد و آرژانتین در جنگ فالکلند شکست خورد.
