محتوا
همانطور که تقریباً در تمام جمهوری های آمریکای لاتین اتفاق افتاد ، استقلال مکزیک این یک روند طولانی تاریخی ، سیاسی و اجتماعی بود که با استفاده از اسلحه به حکومت اسپانیا بر این ملت قاره آمریکا پایان داد.
گفت: روند این کار با حمله فرانسه به پادشاهی اسپانیا در سال 1808 آغاز شد، که در آن پادشاه فرناندو هفتم خلع شد. این امر باعث تضعیف حضور تاج اسپانیا در مستعمرات شد و نخبگان روشن فکر آمریکایی از آن برای اعلام نافرمانی خود نسبت به پادشاه تحمیل شده استفاده کردند و بدین ترتیب اولین گامها را به سوی استقلال برداشتند.
در مورد مکزیک ، اولین حرکت آشکارا طرفدار استقلال اصطلاحاً بود "Grito de Dolores" ، از 16 سپتامبر 1810، در محله Dolores در ایالت Guanajuato رخ داد ، هنگامی که کشیش میگوئل هیدالگو y Costilla ، به همراه آقایان خوان آلنده و خوان آلداما ، زنگ های کلیسا را به صدا درآوردند و به جماعت خطاب کردند که خواستار جهل و نافرمانی از مقام نیابت اسپانیا نو
قبل از این ژست ، یک قیام نظامی در سال 1808 علیه نایب السلطنه خوزه دو ایتوریگرای ، که در غیاب پادشاه قانونی ، اقتدار را اعلام کرد ، وجود داشت. اما اگرچه کودتا خفه شد و رهبران به زندان افتادند ، اما سر و صدای استقلال به شهرهای مختلف نایب السلطنه سرایت کرد و با خفقان و آزار و اذیت ، خواسته های آنها را رادیکال کرد. بنابراین ، شورشیان خواستار بازگشت فرناندو هفتم ، به خواسته های اجتماعی عمیق تری مانند لغو برده داری پرداختند.
در سال 1810 ، خوزه ماریا مورلوس و پاون شورشی استانهای استقلال را به کنگره آناهوک احضار کرد ، جایی که آنها جنبش استقلال را با چارچوب قانونی خود فراهم می کنند. این جنبش مسلحانه در حدود سال 1820 به جنگ چریکی تقریبأ پراکنده شد ، تا زمان اعلام قانون اساسی کادیز در همان سال موقعیت نخبگان محلی را بر هم زد، که تا آن زمان از نایب السلطنه حمایت می کرد.
از آن به بعد ، روحانیت و اشراف اسپانیا نو آشکارا از آرمان استقلال حمایت می کنند و به رهبری آگوستین دو ایتوربیده و ویسنته گررو ، که تلاش های جنگ شورشیان را تحت همان پرچم در طرح ایگولا 1821 متحد کردند. در همان سال ، استقلال مکزیک به اتمام می رسد، با ورود ارتش Trigarante به مکزیکوسیتی در 27 سپتامبر.
علل استقلال مکزیک
- رسوب فرناندو هفتم. همانطور که قبلاً گفتیم ، تصرف اسپانیا توسط نیروهای ناپلئونی و تحمیل برادر ناپلئون ، خوزه بناپارت ، بر تخت سلطنت ، باعث ایجاد نارضایتی در مستعمرات آمریکا شد ، که مدتها پیش از محدودیت های تجاری اعمال شده توسط کلانشهرها ناراضی بودند ، این فرصت را می دیدند تا علناً با تاج اسپانیا مخالفت کند.
- مظلومیت سیستم کاست. رویارویی مداوم کرئول ها ، مستیزوها و اسپانیایی ها در اسپانیا نو ، و همچنین بدبختی هایی که سیستم کاست در آن بومی و دهقانان را تحت فشار قرار داد و همچنین سه قرن ظلم و ستم در اروپا ، بستر ایده آل آرزوها بود. جنبشهای انقلابی و میل به تغییر اجتماعی که اولین تلاشهای انقلابی را برانگیخت.
- اصلاحات بوربن. پادشاهی اسپانیا ، با وجود سرزمین های استعماری گسترده آمریکا ، منابع خود را ضعیف مدیریت کرد و بسیاری از ثروت دنیای جدید را در انتقال مواد معدنی و منابع به اروپا از دست داد. به دنبال نوسازی این ترتیبات و بهره مندی بیشتر از ثروتهای اسپانیا نو ، در قرن هجدهم یک سری اصلاحات در اداره مستعمره ترویج شد ، که این امر زندگی فقیرنشینان آمریکایی را بیشتر می کند و به طور مستقیم بر اقتصاد نخبگان محلی تأثیر می گذارد. .
- میهن پرستی کریول و ایده های روشنگرانه فرانسوی. نخبگان کریول که در پاریس تحصیل کرده اند ، پذیرای گفتمانهای خردگرایانه روشنگری ، ناشی از انقلاب فرانسه بودند. به این باید مبارزه ایدئولوژیک بین کروئلهای مکزیکی را که نایب السلطنه را بر سر وفاداری به کلانشهرها و سلطنت شبه جزیره بر سرزمینهای آمریکا را بزرگ جلوه می دهند ، اضافه کرد.این میهن پرستی کریول نقشی حیاتی در گسترش ایده های استقلال داشت.
- استقلال آمریکا. همسایگان فوری ایالات متحده ، که استقلال آنها از امپراتوری انگلیس در سال 1783 رسمیت یافت ، کریول های اسپانیا جدید در این مناقشه مثالی را برای پیروی از ایده های روشنگری بر سنت قدیمی امپراتوری اروپا به وجود آوردند.
پیامدهای استقلال مکزیک
- آغاز پایان مستعمره و آغاز امپراتوری مکزیک. پس از یازده سال جنگ استقلال ، استقلال کامل اسپانیا جدید از کلانشهر شبه جزیره به دست آمد ، که تا 1836 آن را به رسمیت نمی شناسد. مبارزه برای استقلال ، اولین امپراتوری مکزیک ، یک سلطنت کاتولیک که فقط دو سال ادامه داشت ، ادامه یافت. سالها ، به عنوان قلمرو خود قلمرو متعلق به نایب السلطنه اکنون اسپانیا منقرض شده ، و آگوستین دو ایتورباید را به عنوان امپراطور اعلام کرد در سال 1823 ، در میان تنش های داخلی ، مکزیک از آمریکای مرکزی جدا شد و خود را جمهوری مستقلی اعلام کرد.
- لغو برده داری ، مالیات و کاغذهای مهر و موم شده. انقلاب استقلال در سال 1810 فرصتی دید تا اعلام کند ، از طریق فرمانی علیه برده داری ، جواهرات و کاغذهای مهر و موم شده میگل هیدالگو و کوستیلا ، رئیس ارتش شورشی ، هدف از پایان دادن به رژیم برده اجتماعی ، و همچنین مالیات تعیین شده برای متیزوها و افراد بومی ، ممنوعیت کار باروت و استفاده از کاغذ مهر شده در مشاغل.
- پایان جامعه کاست. پایان رژیم فئودالی مستعمره ، که بین مردم از نظر رنگ پوست و ریشه قومی تفاوت قائل بود ، آغاز مبارزات انتقام جویانه برای یک جامعه برابر از قانون و فرصت های عادلانه تر برای اقلیت های تحت ستم را فراهم کرد.
- جنگ بین مکزیک و ایالات متحده. ضعف رژیم های جدید دولت مستقل مکزیک نمی دانست چگونه با خواسته های توسعه طلبانه ایالات متحده مقابله کند ، که ادعای جبران خسارت تخریب تگزاس (که در سال 1836 با کمک آمریکا خود را مستقل اعلام کرده بود) در طول جنگ استقلال ، در سال 1846 به رویارویی جنگی بین هر دو کشور: مداخله آمریکایی ها در مکزیک. در آنجا ، کسانی که در ابتدا خود را متحدان مکزیک مستقل نشان دادند بی شرمانه شمال قلمرو خود را دزدیدند: تگزاس ، کالیفرنیا ، نیومکزیکو ، آریزونا ، نوادا ، کلرادو و یوتا.
- سرخوردگی از امیدهای تقسیم ثروت. همانطور که در بسیاری از جمهوری های نوپای آمریکایی ، وعده تقسیم اقتصادی عادلانه و فرصت های اجتماعی برابر با غنی سازی نخبگان محلی که دیگر از پاسخگویی در برابر اسپانیا متوقف شدند اما می خواستند وضعیت موجود خاصی را به عنوان رهبران جامعه پسااستعماری. این امر منجر به تنش های داخلی و درگیری های داخلی برای سال های آینده خواهد شد.
